روزی حضرت علی(ع) می خواستند برای نماز صبح به مسجد بروند. در مسیر به پیرمرد یهودی برخورد کردند که آن پیر مرد به سمت کنیسه خودش می رفت. حضرت وقتی دیدند که این پیرمرد جلوی ایشان است، آهسته رفت و از او پیشی نگرفت تا رسیدند سر دو راهی. از آنجا پیرمرد به سمت کنیسه خودش رفت و حضرت علی(ع)هم به سمت مسجد رفت. تا به مسجد رسید، پیامبر(ص)در رکوع رکعت اول نماز بودند. اقتدا کرد و به نماز رسید تا این که نماز تمام شد. بعد از نماز پیامبر(ص) سؤال کردند: علی کجاست؟ جواب دادند ایشان آخر صف است چون دیرتر رسید. پیامبر(ص)به حضرت علی(ع) فرمودند: علی جان! می دانی امروز چه کردی؟ من در رکوع بودم که جبرئیل امین آمد و دستش را روی شانه من قرار داد و گفت رکوع را طول بده تا علی برسد، به پیرمردی احترام کرده. وقتی که حضرت به پیرمرد یهودی احترام کرده. نماز را طول بده تا علی برسد و اجر و ثوابش کم نشود.به پیران و سالخورده ها احترام کنید. در مجالس اگر پیرمرد یا پیرزنی وارد شد جوان‌ترها جایشان را به آن ها بدهند تا تکیه بدهند. روایت است اگر کسی به بزرگترها احترام کند در زمان سالخوردگی خدا جوان ها را مجبور می کند به او احترام کنند. بعضی ها خیلی بی ادب هستند. به پدر و مادرشان بی حرمتی می کنند. وقتی خدا به خاطر احترام به یک پیرمرد یهودی به حضرت علی(ع)خیر می دهد یا به ما که به پدر و مادرمان احترام می گذاریم خیر نمی دهد؟! این آداب و سنن تعطیل شده است. این بی حرمتی ها خیر و برکت را از زندگی‌ها بیرون می برد. عمرها را کوتاه می کند. نشاط و زندگی را از بین می برد. لذت زندگی کم می شود. وقتی انسان پا روی آداب و سنن الهی بگذارد خیر نخواهد دید. این به تجربه ثابت شده است. روایات و احادیث در این زمینه زیاد است. مغرور نشویم. حواسمان جمع باشد.

*بخش نصایح از بیانات ارزشمند آیت الله جرجانی می باشد.